NASZA TWÓRCZOŚĆ

MAgda

No dziewczyny do Worda!

dziękuje bardzo :*

Sfora

Następna część mojego wymysłu, BLACH

3/?
Leżał w łóżku, nadal dręczyły go wspomnienia sprzed trzech miesięcy...
W tym samym czasie na komendzie stołecznej siedziała smutna drobna blondynka o brązowych oczach. Zważając na późną godzinę (ok.23.00) z pewnością miała nocny dyżur.
Siedziała przy swoim biurku i wpatrywała się ze smutkiem na zdjęcie, na którym była ona z jednym z najlepszych przyjaciół, a jednocześnie jej wielką miłością, z facetem, z którym chciała dzielić swoje życie.
Trzy miesiące temu zawalił się jej świat, a miało być tak pięknie. Dwa dni przed tym wydarzeniem wyznał jej miłość, lecz jak widać nie dane im było być razem.
Kiedy patrzyła tak na to zdjęcie, w radiu zaczęła właśnie lecieć piosenka śpiewana przez Janusza Radka.

OBLUBIENIEC
Wiatr stado wróbli zwiewa z dachu
na postrzępionych sztachet grzebyk
Serce trzepoce się ze strachu
Na myśl, że mógłbym z tobą nie być

Refren:
Z życiem tak bywa jak z chorobą
Kostucha w lustrze zęby szczerzy
Żyć znaczy życie dzielić z tobą
A nie być z tobą - znaczy nie żyć

Sztachety zmierzch obmywa deszczem
Chcę mówić - lecz coś gardło spina
Że pragnę mieć cię jeszcze więcej
O śmiech naszego miła syna

Refren:
Z życiem tak bywa jak z chorobą
Kostucha w lustrze zęby szczerzy
Żyć znaczy życie dzielić z tobą
A nie być z tobą - znaczy nie żyć

Ktoś się przyszłości swojej lęka
Zadręcza się i w bólu grzebie
Dla mnie największą jest udręką
Trwanie pośrodku dni bez ciebie

Refren:
Z życiem tak bywa jak z chorobą
Kostucha w lustrze zęby szczerzy
Żyć znaczy życie dzielić z tobą
A nie być z tobą - znaczy nie żyć

W końcu zasnęła...
Ranek ok. 7.30 Komenda Stołeczna
-Basiu, Basiu...
-Jeszcze minutkę...
-BASIA!
-Co...Co się dzieje, pali się gdzieś czy jak...- powiedziała zaspana Basia o mały włos nie spadając z krzesła. Przed sobą zobaczyła z rozbawioną miną, nową koleżankę z pracy, z którą zdążyła się już bliży poznać.
Maja Zawada, bo tak nazywa się to dziewczę, które tak brutalnie zbudziło naszą Basieńke z snu, to jak można łatwo zauważyć córka komisarza Zawady z pierwszego małżeństwa (jak wiadomo jego pierwsza żona zginęła, wraz z jego matką, w „wypadku” samochodowym, potem ożenił się drugi raz z Martą Lipską... <-- to fakty z serialu), pomimo tego mówi do niego po imieniu. Ma ok. 26 lat, podobna do tatusia i z wyglądu, i charakteru. Jest zakochana, jak dowiedziały się Basia i Zuzia, w prokuratorze Dumiczu. (usilnie próbują ich ze sobą zesfatać.)
-Basiu idź może lepiej do domu wyspać się porządnie.
-Majka ma racje, idź się wyspać-w drzwiach stanął Adam z nowymi aktami do wypełnienia.
-Ale są akta do wypełnienia.
-Ale my z Adamem sobie poradzimy.
-Tak, dokładnie, a ty marsz do domu i spać, to rozkaz.
-Tak jest-Basia zasalutowała i wyszła.
Adam podszedł do jej biurka i spojrzał na zdjęcie na nim leżące, uśmiechnął się nieznacznie.
-Adam.
-...
-Adam!
-Ta...tak co się stało, zamyśliłem się.
-Kto to jest?-spytała Majka wskazując na zdjęcie.
-To Marek Brodecki, mój przyjaciel.
-A...
-On nie żyje.
-Jak...
-Jak zginął? To dość smutna historia.
-Przepraszam nie powinnam.
-Nie przepraszaj, nie mogłaś o tym wiedzieć...Najgorzej zniosła to Basia, ona go kochała... A najgorsze jest to, że on zginął przeze mnie... Gdybym wtedy go tam nie posłał pewnie jeszcze by żył, a tak to...
-Ale co się właściwie stało?
-Trzy miesiące temu prowadziliśmy pewną sprawę, zabójstwo prezesa banku...

c.d.n. może kiedyś będzie

natalia149

Sfora świetnie Exclamation

Pisz cedeka Smile

Sfora

Serio się wam podoba?!
No to może na wycieczce cosik sklece, bo w poniedziałek jade na trzy dni (wycieczka klasowa)

MAgda

Opowiadanie Marty - przeniesione z teamtu - Kosz.
Użytkownik wkleił je w złym dziale...

karolka

Hejka wszystkie opowiadanka sa fantastyczne!! Moze juztro cos napisze jesli pozwolicie. Pozdrawiam :*:*

MAgda

Pisz pisz koniecznie!
:*

karolka

NO dobra to napisze ale jak wam sie nie bedzie podobac to piszcie .

Nikt z nich nie przypuszczal ze wlasnie ze wlasnie dzisiaj odmieni sie ich zycie.

Basia jak zwykle rano wstala skoro swit aby zdazyc jeszcze przed praca zrobic sniadanie i podwiesc synka do swojej mamy.
Miala dzisiaj zaczac prace w nowym wydziale. Zostala przeniesionado kryminalistyki.

Marek rowniez wstal rano i poszedl pobiegac. Wiedzial ze dzisiaj ma dolaczyc do nich nowa osoba wiec nie mogl sie spoznic.

Basia o 7;00 wyjechala z domu bo chciala jeszcze podwiesc syka do swojej mamy i zamienic z nia kilka slow. Na komedzie miala byc o 8:00.

Marek rowniez wyszedl z domu o tej samej godzinie.

Naszczescie nie bylo korkow no bo byo dosc wczesnie wiec Basia byla 10 min przed czasem.

Postanowila posiedziec na lawce na przeciwko komendy.

Marek wlasnie podjechal pod komede i zobaczyl osobe ktora siedzi na lawce ta osoba bardzo mu kogos przypominala wiec postanowil sie dosiasc.

- Przepraszam moge sie dosiasc??-zapytal
-No jas.. MAREK
-Baska co tu tutaj robisz??
-No ja dzisiaj zaczynam prace w nowym wydziale.
-NIech zgadne w Kryminalnym.
-Tak skad wiesz??
-Bo tak sie sklada ze ja tez tam pracuje i wiem ze dzisiaj dolaczy do nas nowa osoba.
-No dobra to idziemy bo sie spoznimy.-powiedziala Baska i poszli razem

Oboje nie spodziewali sie ze moga jeszcze kiedys sie spotkac. Kiedy laczylo ich glebokie uczucie ale musieli z tego zrezygnowac nie patrzac na konsekwencje.

Marek nie mogl uwierzyc ze bedzie pracowal razem z Basia po tym jak powiedziala ze musi zakaczyc ichzwiazek caly swiat ktory mial rozpadl sie na kawaleczki. Nie wyjasnila dlaczego maja sie roztac tylko powiedziala ze musi wyjechac i ze ma jej nie szukac.Myslal wtedy ze ma kogos i dlatego go zostawia wiec spelnil jej prosbe i nigdy jej nie szukal.

Basia Myslala wtedy ze jest tylko jedno wyjscie wyjechac i zostawic go. Kiedy dzisiaj zobaczyla go kolo lawki nie mogla uwierzyc ze znow sie spotkali. Ale to co bylo juz minelo i niema sensu do tego wracac. Miala tylko nadzieje ze to co ukrywala przez te 5 lat nie wyda sie i nie skomplikuje jej zycia.

To narazie tyle ale jak wam sie spodoba to napisze wiecej. Pozdrawiam:*:*

natalia149

karolka świetne Exclamation

Pisz dalej Exclamation

Gość

Świetnie mam nadzieje że będziesz dalej pisać Smile

:*

MAgda

ślicznie!
cedeka!

Sfora

Iiiiiiiii ludki świetnie

A to kolejne moje:

4/?
Wspomnienia z ubiegłych trzech miesięcy part 1:

-Macie sprawę!- z takim okrzykiem do kanciapy kryminalnych wkroczył Grocki.
-Jaką?!- odpowiedziała cała trójka równo
-Zabójstwo prezesa banku.
-No dzieciaki zbieramy się- powiedział Adam, po czym wstał.
-Tak jest dziadku- młodzi z rozbawieniem wstali i „posłusznie” zasalutowali szefowi.
-Bardzo śmieszne, bardzo! Nie mamy czasu na wygłupy, do roboty!!
I już nic nie mówiąc cała trójka wyszła...

Na miejscu zbrodni, piękna willa nad Wisłą:
-Cześć, co tym razem mamy- Adam podszedł do jednego z policjanta.
-Właściwie nic nadzwyczajnego, denat zginął od strzału w tył głowy, więcej dopiero po sekcji.
-A dzień dobry, kurka ładna pogoda nie...- pojawił się Szczepan z notesem w ręku.
-No cześć Szczepan, to co masz ciekawego o naszym denacie- odezwała się Basia
-A no kurka, Marcin Marciniak, normalny facet nie miał rodziny, żadnej żony, ani dzieci,kurka wychował się w domu dziecka. Zuzia przesłuchuje sąsiadów, więc, kurka na razie nic konkretnego nie mamy.
-Dobra to ja z Markiem się tu troch rozejrzymy, a ty Baśka jedź coś o nim poszukaj- zarządził Zawada.
-Yyyyhh no dobra- westchnęła biedna Basieńka.
Po czym Basia ruszyła (autem) w stronę komendy.

W środku mieszkania:(po kilku godzinach)
-Adam co ty właściwie chcesz tu znaleźć?- spytał się Brodecki.
-Nie wiem szukaj czegoś co wydaje ci się podejrzane...
-Np. takie coś?- spytał i pomachał Zawadzie jakimś świstkiem przed oczami.
-A co to jest?
-Chyba jakiś list...
-To czytaj.
-Dobra słuchaj:
„Zapłać milion euro, albo media dowiedzą się co zmalowałeś.
Dzisiaj o 14.00 tam gdzie zawsze...
T.T.”
-Dobra to dziwne, co to za T.T.?- spytał Adam.
-A mnie się, pytasz? To nam nic do sprawy nie wnosi...
-To jedziemy na komendę, może Basia coś znalazła. A i weź ten list.

Na komendzie:
-Dobra Baśka co masz- „przywitał” naszą panią, wchodzący Adam.
-Eeee no... Marciniak to prezes banku, wielki biznesmen, był kiedyś podejrzewany o 2 gwałty, jednak z braku dowodów dano mu spokój, do tego prowadził jakieś podejrzane interesy z niejakim Tadeuszem Tamą. Facet był karany za kradzieże i wyłudzenie sporej kasy.
-Zaraz Tadeusz Tama, czyli jego inicjały to T.T., Adam tak był podpisany ten list, który znaleźliśmy w domu.
-No to chyba mamy podejrzanego. teraz musimy go tylko znaleźć. Basiu masz jakieś namiary na tego gościa?
-Tak to... Klonowa 11 (nie znam się na Warszawie :D)
-No to jutro musimy go tu sprowadzić... a teraz dzieciaki do domu, bo mamy już 12 w nocy, jutro nie będziecie umieli myśleć.
-Bardzo śmieszne komisarzu, naprawdę bardzo... no ale spać to mi się chce, akurat bardzo.- zaśmiał się Marek- Baśka odwieźć cię?
-Tak jeśli możesz... - i Basia z Markiem wyszli z kanciapy, a nasz Adaś chwile posiedział poczym poszedł w ich ślady.
Zawada wrócił do domu i cicho żeby nie obudzić Marty ( w moim opku żyje) czy Pawła, poszedł się umyć po czym wślizgnął się do łóżka.
Natomiast niegrzeczny pan B. zamiast odwieźć panią Storosz grzecznie do domu zawiózł ją nad Wisłę...
-Marek, co my tu robimy? Ja chce do domu -stwierdziła Storosz.
-Dobrze zawiozę cię tam, ale najpierw chciałbym ci coś powiedzieć...
-Co jest takie ważne, że narażasz mnie na niewyspanie?
-Bo ja... ja cię kocham Basiu!
Basia słysząc to nie dowierzała własnym uszom „nie to musi być jakiś piękny sen...” myślała.
-Basiu, wiem, że pewnie teraz...- nie dokończył bo Basia zatkała go namiętnym pocałunkiem.
-Ja też cię kocham i to bardzo. A teraz odwieź mnie do domu.
-Tak jest.
I oboje wsiedli do srebrnej toyoty (nie utopiła się, bo to jest kurka niezniszczalne) i ruszyli pod blok Storosz. Jednak gdy tam dotarli Basia już spała, więc Marek [sam nie wie nawet jak] wniósł ją do mieszkania i położył na łóżku. Po czym wyszedł po cichu z mieszkania, zostawiając jej tylko karteczkę: „Basiu, spałaś tak słodko, że nie miałem serca cię budzić, mam twoje klucze więc jak będziesz gotowa do wyjścia to zadzwoń do mnie przyjadę po ciebie.
Marek”
Po czym pojechał do siebie...